Afscheid van onze lieve hond Lucky

Hallo bloggers,

Zoals jullie van een vorig bericht vernomen hebben, ging het helemaal niet goed met onze hond en hebben we tenslotte de moeilijke beslissing moeten nemen om Lucky op 10/04 te laten inslapen. Ik had het heel erg moeilijk om het te kunnen verwerken en kon echt niets op mijn blog zetten. Dat is de reden dat jullie heel die tijd niets nieuw op mijn blog gezien hebben. Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.

Als deel van mijn verwerkingsproces heb ik geprobeerd een afscheidstekst te schrijven voor mijn trouwste vriend. Graag zou ik dit met jullie willen delen:

Afscheid van onze lieve hond Lucky
 (°14/12/2001 - †10/04/2012)

Na drie weken vruchteloos proberen,
alles uit de trukendoos gehaald,
heeft het toch niet mogen baten
en hebben we je spijtig genoeg moeten laten inslapen.

Ik ben als enige bij jou gebleven,
tot de laatste hartslag was geslagen.
‘k Heb je nog zachtjes geaaid
en heb je dan definitief vaarwel gezegd.

Dit was het laatste wat ik voor je kon doen,
tot het laatste bij jou blijven.
Dat had je toch wel verdiend,
ik kon je toch zo maar niet achter laten.

Je spullen heb ik opgeruimd
met tranen in mijn ogen.
Het viel mij vreselijk zwaar,
zullen die tranen ooit nog drogen?

`k Heb verdriet om jou
mijn allerliefste kameraad
en kijk steeds weer naar die plek
waar jouw mand nu niet meer staat.

Nooit meer spelen met de bal,
of onze dagelijkse wandeling maken.
Nooit meer aan mijn voeten liggen
of je kop op mijn benen vleien.

Tien jaar zijn we elkaar trouw gebleven,
heb je ons al je liefde gegeven.
Zo`n vriendschap is een wonder,
geen mens kan zoiets geven.

We zullen je nooit vergeten,
jij maakte ons vrolijk en blij.
Dat neemt niemand ons ooit nog af,
want jij, jij hoorde er altijd bij!

Uit ons leven ben je nu verdwenen,
maar voortlevend in ons hart,
als een allermooiste herinnering…
10 april 2012 hebben wij voorgoed afscheid van je moeten nemen…


Vaak heb ik in deze periode moeten denken aan het prachtige liedje van Marco Borsato: "Afscheid nemen bestaat niet..."
De tekst is zo toepasselijk. We hebben afscheid genomen van Lucky`s lichaam maar niet van al onze mooie herinneringen samen.Het is of ik zijn aanwezigheid nog voel in allerlei kleine dingen.

Mijn lieve vriend, ik zal je nooit vergeten!
Ingrid